Pleciony różaniec wykonany przez Siostry Benedyktynki.
Czemu akurat pleciony? Przeczytaj krótką opowieść o różańcu:
"Upleciony ze sznurka, wełny ma nam przypominać, że jesteśmy owcami Dobrego Pasterza, który dla nas sam stał się owcą poprowadzoną na rzeź, Barankiem, który gładzi grzechy świata. Każdy z węzełków składa się z siedmiu krzyżujących się ze sobą splotów, co ma odniesienie do siedmiu darów Ducha Świętego oraz do siedmiu sakramentów.
Do wykonania różańców używa się zwykle sznurka i dodatków w kolorach, które występują w ikonach.
Drewniane elementy przypominają nam drzewo życia z raju utraconego na wskutek grzechu oraz drzewo krzyża, przez które ten raj nam przywrócono.
Zamknięcie w koło różańca oznacza nieustanną, wieczną modlitwę.
Miejsce łączenia przypomina o Chrystusie, który jest Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą.
Różaniec jest wykonany ręcznie. To pracochłonne zajęcie, które wymaga wiele czasu.
Również modlitwa wymaga wiele wysiłku i uwagi, i nie trzeba się tym zrażać.
Modlitwa różańcowa jest bowiem jak samo życie: nieraz monotonna i szara, dlatego jest tak skuteczna.
Noszenie ze sobą różańca przypomina nam o modlitwie, o Bogu i o tym, że nigdy nie powinniśmy wątpić w Jego miłość do nas!"
Historia pewnej mniszki, która to uczyła zaplatać różańce swoją młodszą współsiostrę.